ការរៀបចំ និងការអនុវត្តផែនការយុទ្ធសាស្ត្រថវិកា៖ អត្ថប្រយោជន៍ បញ្ហា ប្រឈម និងដំណោះស្រាយ

ការរៀបចំ និងការអនុវត្តផែនការយុទ្ធសាស្ត្រថវិកា៖ អត្ថប្រយោជន៍ បញ្ហា ប្រឈម និងដំណោះស្រាយ

ផែនការយុទ្ធសាស្ត្រថវិការ រួមមាន ៦ ផ្នែក គឺ៖​ ផ្នែកទី១-សេចក្ដីផ្ដើម, ផ្នែកទី២-ការកំណត់គោលបំណងគោលនយោបាយ (ត្រូវឆ្លើយតបទៅនឹងយុទ្ធសាស្ត្រចតុកោណ និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ), ផ្នែកទី៣-ការរៀបចំកម្មវិធី ឬ/និងយុទ្ធសាស្ត្រអាទិភាព, ផ្នែកទី៤-ការកំណត់សូចនាករ និងគោលដៅសូចនាករ, ផ្នែកទី៥-ការកំណត់ធនធាន, និងផ្នែកទី៦-សេចក្ដីសន្និដ្ឋាន។

ក. អត្ថប្រយោជន៍

ផែនការយុទ្ធសាស្ត្រថវិកា មានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងសំខាន់ សម្រាប់កំណែទម្រង់ប្រព័ន្ធថវិកានៅកម្ពុជា ព្រោះជាឯកសារមូលដ្ឋានសម្រាប់ (១) ផ្សារភ្ជាប់គោលនយោបាយទៅនឹងថវិកា (២) បង្កើនសុក្រឹតភាពក្នុងការគណនាតម្រូវការថវិកា (៣) ជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ពន្យល់ និងធ្វើអំណះអំណាងលើតម្រូវការថវិកា (៤) ធានានិរន្តរភាពនៃកម្មវិធី និងយុទ្ធសាស្ត្រអាទិភាព និង (៥) ជាមូលដ្ឋានសម្រាប់វាយតម្លៃលើអាទិភាពក្នុងការកំណត់កញ្ចប់និងការវិភាជថវិកា។ ក្នុងន័យនេះ ផែនការយុទ្ធសាស្ត្រថវិកានឹងជួយតម្រង់និងជំរុញឱ្យការវិភាជថវិកាចំទិសដៅការវិភាជថវិកាបម្រើឱ្យសកម្មភាពអាទិភាពនិងការវិភាជថវិកាមានភាពជាក់ស្ដែង ដើម្បីសម្រួចរាល់ចំណាយរបស់ស្ថាប័នរដ្ឋឱ្យបម្រើទាំងស្រុងនិងសម្រេចបាននូវគោលបំណងគោលនយោបាយជាយុទ្ធសាស្ត្រ និងអាទិភាពតាមវិស័យ ឈានទៅសម្រេចបានគោលនយោបាយជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់រាជរដ្ឋាភិបាល។ លើសពីនេះទៅទៀត ផែនការយុទ្ធសាស្ត្រថវិកាក៏បាន និងកំពុងក្លាយជាឧបករណ៍និងយន្តការដ៏សំខាន់សម្រាប់ការធ្វើសមាហរណកម្មថវិកាចរន្ត និងថវិកាមូលធន និងរវាងថវិកាជាតិនិងថវិកាផ្ដល់ដោយដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ឱ្យទៅជាថវិកាមួយឯកភាព និងគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។

ខ. កិច្ចប្រឈម

ការងារកែទម្រង់ ដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់ការងារ តែងប៉ះពាល់ដល់កិច្ចប្រតិបត្តិការការងារ ការប្រើប្រាស់ និងគ្រប់គ្រងធនធានមនុស្ស និងរចនាសម្ព័ន្ធគ្រប់គ្រង និងចាត់តាំងស្ថាប័នដែលមានស្រាប់។​ ឯក្នុងកម្រិតបច្ចេកទេសវិញ ចាប់ពីឆ្នាំ២០១៦តទៅ ការរៀបចំផែនការយុទ្ធសាស្ត្រថវិកាទាមទារការកំណត់គោលបំណងគោលនយោបាយ កម្មវិធី/យុទ្ធសាស្ត្រអាទិភាព អនុកម្មវិធី ដែលឆ្លើយតបទៅនឹងគោលនយោបាយរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលដូចមានចែងក្នុងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ និងគ្របដណ្ដប់គ្រប់តួនាទី និងភារកិច្ចរបស់ក្រសួង-ស្ថាប័ននីមួយៗ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ការកំណត់សូចនាករត្រូវតែមានភាពគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ មានន័យគ្រប់គ្រាន់ និងងាយយល់ ភាពជឿទុកចិត្ត ភាពសាមញ្ញ ភាពត្រឹមត្រូវ ភាពផ្ទៀងផ្ទាត់ និងប្រសិទ្ធភាព ឯគោលដៅសូចនាករត្រូវតែ មានភាពសមស្រប និងប្រាកដនិយម ដែលអាចអនុវត្ត និងសម្រេចបានគោលបំណងគោលនយោបាយដែលបានកំណត់។

ចំណែកការព្យាករណ៍ធនធាន និងការគណនាតម្រូវការចំណាយត្រូវមានភាពគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និងសុក្រឹត។ ទាំងនេះសុទ្ធតែ ទាមទារឱ្យមានការប្តេជ្ញាចិត្ត ភាពជាម្ចាស់ និងឆន្ទៈខ្ពស់ក្នុងការដឹកនាំ លើសពីតម្រូវការចំណេះជំនាញរបស់មន្ត្រីដែលចាំបាច់មិនអាចខ្វះបាន ដើម្បីអាចឱ្យប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលទាំងមូលអាចសម្រេចបាននូវគោលដៅនៃគណនេយ្យភាពហិរញ្ញវត្ថុ។

គ. ដំណោះស្រាយ

ដើម្បីដោះស្រាយកិច្ចប្រឈមខាងលើ ចាំបាច់ត្រូវមានកិច្ចសហការប្រកបដោយភាពជាម្ចាស់ ការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ និងបុរេសកម្មពីគ្រប់តួអង្គទាំងអស់។ សាមីក្រសួង-ស្ថាប័នដែលកំពុងអនុវត្ត និងរួមទាំងក្រសួង-ស្ថាប័នដែលត្រៀមខ្លួនអនុវត្តផែនការយុទ្ធសាស្ត្រថវិកា ត្រូវមានឆន្ទៈនយោបាយ និងបច្ចេកទេសខ្ពស់ មានការដឹកនាំ ការគ្រប់គ្រង និងការសម្របសម្រួលការងារកែទម្រង់ ប្រកបដោយភាពហ្មត់ចត់ ភាពមឺងម៉ាត់ ភាពអំណត់ និងការព្យាយាមកម្រិតខ្ពស់។ ក្នុងន័យនេះ អគ្គលេខាធិការដ្ឋានដឹកនាំការងារកែទម្រង់ការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុសាធារណ (អ.គ.ហ) ដែលជាសេនាធិការនៃគណៈកម្មាធិការដឹកនាំការងារកែទម្រង់ការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ (គ.ហ.ស) នឹងដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការសម្របសម្រួលការផ្លាស់ប្ដូរនេះប្រកបដោយទិសដៅ និងយុទ្ធសាស្ត្រច្បាស់លាស់ ស្របនឹងយន្តការគ្រប់គ្រងត្រួតពិនិត្យជាប្រចាំ និងត្រៀមខ្លួនផ្ដល់ជាជំនួយក្នុងកម្រិតគោលនយោបាយ និងបច្ចេកទេសសំដៅសម្រេចឱ្យបានគោលដៅចុងក្រោយនៃការងារកែទម្រង់ គឺថវិកាផ្ដោតលើលទ្ធផលឬសមិទ្ធកម្ម។ ក្រៅពីនេះ ការងារមួយចំនួនត្រូវតែធ្វើដោយមិនអាចរំលងបានរួមមាន ការកំណត់រចនាសម្ព័ន្ធគ្រប់គ្រងសិទិ្ធអំណាច និងការទទួលខុសត្រូវនៅក្នុងក្រសួង-ស្ថាប័ន ឱ្យបានច្បាស់លាស់, ការដាក់ឱ្យអនុវត្តអង្គភាពថវិកា, ការពង្រឹងក្រុមការងារថវិការបស់សាមីក្រសួង- ស្ថាប័នដែលមានសមាសភាគមកពីនាយកដ្ឋានថវិកា/ហិរញ្ញវត្ថុ ឬ/និងគណនេយ្យ នាយកដ្ឋានផែនការ អង្គភាពជំនាញ និងអង្គភាពគ្រប់គ្រងគម្រោង, ការពង្រឹងគុណភាពនៃការកំណត់សូចនាករ និងគោលដៅសូចនាករនៃលទ្ធផលក្នុងឆ្នាំ និងលទ្ធផលចុងក្រោយដោយផ្អែកលើព័ត៌មានច្បាស់លាស់ គ្រប់ជ្រុងជ្រោយ លម្អិត សុក្រឹត និងទាន់ពេលវេលា។

ការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈ ប្រកបដោយចីរភាព

យុទ្ធសាស្ត្រស្ដីពីការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈ ២០១១-២០១៨ មានមូលដ្ឋានផ្អែកលើគោលការណ៍គន្លឹះ ០៤ យ៉ា ងគឺ៖

១. ត្រូវខ្ចីឥណទានក្នុងទំហំសមស្រប ដែលស្ថានភាពថវិកា និងសេដ្ឋកិច្ចអាចទ្រាំទ្របាន

២. ត្រូវខ្ចីតែឥណទានដែលមានកម្រិតសម្បទានឬ លក្ខខណ្ឌអនុគ្រោះខ្ពស់

៣. ត្រូវខ្ចីសម្រាប់តែ វិស័យអាទិភាពទ្រទ្រង់ចីរភាពកំណើននិងវិស័យបង្កើនផលិតភាព

សេដ្ឋកិច្ច និង

៤. ត្រូវប្រើប្រា ស់ឥណទានទាំងនោះប្រកបដោយតម្លាភាព, គណនេយ្យភាព,ប្រសិទ្ធភាព,

និងស័ក្តិសិទ្ធភាពខ្ពស់បំផុត។

ផ្អែកលើគោលការណ៍ខាងលើនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលបានកំណត់ទំហំនៃការខ្ចីថ្មី សម្រាប់ឆ្នាំ២០១១-២០១៨ ក្នុងរង្វង់ពី ៤០០ លាន ទៅ ៧០០ លាន អេសដេអ៊ែរ ក្នុងមួយឆ្នាំ និងបានដាក់ចេញនូវវិធានការ គោលនយោបាយចំនួន ០៨ ចំណុចផ្សេងទៀត សំដៅធានាបាននូវប្រសិទ្ធភាព, ស័ក្តិសិទ្ធិភាព, តម្លាភាព, គណនេយ្យភាព, និងចីរភាពនៃការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈ។ ជាលទ្ធផល រាជរដ្ឋាភិបាលសម្រេចបានជាសមិទ្ធផលជាសារវន្ត ដូចតទៅ៖

១. គ្រប់គ្រងបាននូវទំហំនៃការខ្ចីមិនឱ្យលើសពី ពិដានកំណត់ដោយច្បាប់ស្ដីពីហិរញ្ញវត្ថុប្រចាំឆ្នាំ

២. បានសម្រិតសម្រាំង យកតែឥណទានដែលមានកម្រិតសម្បទាន ឬលក្ខខណ្ឌ អនុគ្រោះខ្ពស់

៣. បានប្រើប្រាស់ឥណទានសម្បទានចំគោលដៅអាទិភាពរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលដោយក្នុងនោះប្រមាណ៨០% សម្រាប់ការវិនិយោគលើវិស័យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរូបវន្ត និងប្រមាណ២០% សម្រាប់ការវិនិយោគលើវិស័យអាទិភាពផ្សេងទៀត និង

៤. រក្សាបាននូវចីរភាពបំណុលសាធារណៈ និងការកម្រិតហានិភ័យបំណុលឱ្យនៅទាបដែលលទ្ធផលនេះត្រូវបានវាយតម្លៃ និងទទួលស្គាល់ ដោយស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិធំៗ ដូចជា មូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិ, ធនាគារពិភពលោក, និងធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ីផងដែរ។ ជាក់ស្តែង ពិន្ទុនៃការវាយតម្លៃ សូចនាករគោលនយោបាយបំណុលរបស់កម្ពុជា ដែលរៀបចំដោយធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ីបានកើនពី ៤,០ ពិន្ទុ នៅឆ្នាំ២០១០ ទៅ ៤,៥ ពិន្ទុ នៅឆ្នាំ២០១១ និង ៥,០ ពិន្ទុ ចាប់ពីឆ្នាំ២០១២ ដល់ឆ្នាំ២០១៤ ធៀបនឹងពិន្ទុអតិបរមា៦,០។

ទន្ទឹមនឹងសមិទ្ធផលខាងលើ បញ្ហាប្រឈមដ៏ស្រួចស្រាល់មួយចំនួន ក៏បាននិងកំពុងចោទមានឡើងផងដែរ ទាំងក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគតដែលមានជាអាទិ៍ ដូចតទៅ៖

១. ភាពរីងស្ងួតនៃហិរញ្ញប្បទានឥតសំណង និងឥណទានដែលមានកម្រិតសម្បទានខ្ពស់ដោយហេតុថាសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាកំពុងតែ អភិវឌ្ឍរីកចម្រើនធំធាត់ ដោយទើបតែបានចាកចេញពីឋានៈប្រទេសមានចំណូលទាប ទៅជាឋានៈប្រទេសមានចំណូលមធ្យមកម្រិតទាប

២. លទ្ធភាពនៃការធ្លាក់ចុះអតិរេកចរន្តសម្រាប់ចំណាយគម្រោងវិនិយោគផ្ទាល់ ក្នុងបរិការណ៍ដែលរាជរដ្ឋភិបាលបន្តអនុវត្តគោលនយោបាយដំឡើងប្រាក់បៀវត្សជូនមន្រ្តីរាជការស៊ីវិល និងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ ដើម្បីឈានទៅសម្រេចគោលដៅឱ្យបានជាង១លានរៀល ក្នុងមួយខែ នៅឆ្នាំ២០១៨

៣. ហានិភ័យនៃកាតព្វកិច្ចបំណុលជាយថាហេតុដែលអាចកើតចេញពីការធានារបស់រដ្ឋលើគម្រោងវិនិយោគតាមយន្តការភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋនិងឯកជន (PPP) និង ពីវិស័យធនាគារនិងហិរញ្ញវត្ថុ និង

៤. ប្រសិទ្ធភាពនៃការគ្រប់គ្រងគម្រោងវិនិយោគសាធារណៈ។

បញ្ហាប្រឈមខាងលើនេះត្រូវបានយកមកគិតគូរ និងដោះស្រាយ នៅក្នុងកិច្ចដំណើរការបច្ចុប្បន្នកម្ម យុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈ ២០១១-២០១៨ នៅរៀងរាល់ ៥ ឆ្នាំម្ដង តាមការកំណត់ដោយលិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្តជាធរមាន។ ជាលទ្ធផលយុទ្ធសាស្រ្ត ស្តីពីការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈ ២០១១-២០១៨ ត្រូវបានធ្វើបច្ចុប្បន្នកម្មទៅជាយុទ្ធសាស្រ្ត ស្តីពីការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈ ២០១៥-២០១៨ ដែលត្រូវបានអនុម័តនិងដាក់ឱ្យអនុវត្តដោយរាជរដ្ឋាភិបាល នៅថ្ងៃទី១៧ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៥។

ក្នុងគោលដៅបន្តរក្សាចីរភាពនៃការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈរយៈពេលវែង និងបន្ថយហានិភ័យនៃការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈឱ្យស្ថិតនៅក្នុងកម្រិតទាបបំផុតសំដៅចូលរួមចំណែកជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រកបដោយចីរភាពរយៈពេលវែង ព្រមទាំងលើកកម្ពស់ជីវភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។ យុទ្ធសាស្ត្របច្ចុប្បន្នកម្ម បានដាក់ចេញនូវវិធានការគោលនយោបាយ ០៩ ចំណុច ដូចតទៅ៖

១. កំណត់ទំហំនៃការខ្ចីថ្មី បន្ថែមក្នុងរង្វង់ ៦០០ លានអេសដេអ៊ែរ សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៥ និងក្នុងរង្វង់ពី ៧០០ លាន ទៅ៨០០ លានអេសដេអ៊ែរ ក្នុងមួយឆ្នាំ សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៦-២០១៨ ទៅតាមបរិការណ៍នៃគោលនយោបាយថវិកា និងវឌ្ឍនាការម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចជាក់ស្តែងរបស់កម្ពុជា។ ជារួម សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៥-២០១៨ រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងមិនបោះផ្សាយមូលបត្ររដ្ឋ ឬសញ្ញាប័ណ្ណរដ្ឋអធិបតេយ្យដែលជាឧបករណ៍បំណុលថ្មីទេ តែក៏នឹងអាចធ្វើការសាកល្បងប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ថ្មីនេះនៅពេលណាមួយ សម្រាប់ជាការចាប់ផ្តើមនៃទីផ្សារបំណុល (មូលបត្ររដ្ឋ) និងអាចជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ឱ្យមានការបោះផ្សាយមូលបត្រ ឯកជន។

២. បន្តប្រើប្រាស់ឥណទានសម្បទានសម្រាប់ហិរញ្ញប្បទានលើវិស័យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរូបវន្តដែលមានប្រ សិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ និងវិស័យបង្កើនផលិតភាពផលិតកម្ម សំដៅទ្រទ្រង់ចីរភាពកំណើនរយៈពេលវែង។

៣. បន្តពង្រឹងប្រសិទ្ធភាពចំណាយវិនិយោគសាធារណៈទាំងក្នុងក្របខ័ណ្ឌ ហិរញ្ញប្បទានដោយថវិកាជាតិ, ក្របខ័ណ្ឌហិរញ្ញប្បទានដោយដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ និងទាំងក្នុងក្របខ័ណ្ឌវិនិយោគសាធារណៈ តាមរយៈយន្តការភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋ និងឯកជន (PPP)។

៤. បន្តទទួលយកតែឥណទានដែលមានកម្រិតសម្បទាន ឬលក្ខខណ្ឌអនុគ្រោះខ្ពស់។

៥. បន្តអនុវត្តគោលនយោបាយ និងកម្មវិធីកែទម្រង់ក្នុងវិស័យសំខាន់ៗ សំដៅសម្រេចបាននូវចីរភាពកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរយៈពេលមធ្យមក្នុងរង្វង់ ៧ ភាគរយ និងកំណើនចំណូលថវិកាជាតិក្នុងរង្វង់ជាមធ្យម ០,៥ ពិន្ទុភាគរយ នៃ ផសស ក្នុងមួយឆ្នាំ។

៦. បន្តអនុវត្តគោលការណ៍មជ្ឈការ ក្នុងការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈ។

៧. បន្តពង្រឹងការកៀរគរហិរញ្ញប្បទានឥតសំណង និងហិរញ្ញប្បទានពីប្រភពផ្សេងទៀតសម្រាប់បំពេញតម្រូវការវិនិយោគសាធារណៈសរុប។

៨. បន្តពង្រឹងការតាមដាន និងត្រួតពិនិត្យលើហានិភ័យបំណុលពាក់ព័ន្ធ ជាពិសេសហានិភ័យនៃកាតព្វកិច្ចបំណុលជាយថាហេតុដែលអាចកើតចេញពីការធានារបស់រដ្ឋលើគម្រោងភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋ និងឯកជន (PPP) និងពីវិស័យធនាគារ និងហិរញ្ញវត្ថុ។

៩. បន្តពង្រឹងការអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្ស និងសមត្ថភាពស្ថាប័ន ពាក់ព័ន្ធនឹងការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈ ឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។

ក្នុងគោលដៅខាងលើនេះ ការពង្រឹងប្រសិទ្ធភាពចំណាយវិនិយោគសាធារណៈ គឺជាវិធានការគោល

នយោបាយអាទិភាពមួយដែលទាមទារឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ពីសំណាក់ក្រសួង-ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធដើម្បីបន្តជំរុញល្បឿននៃការអភិវឌ្ឍហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធសាធារណៈ។ ហេតុនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចដាក់ចេញនូវវិធានការមុតស្រួចបន្ថែម ដូចខាងក្រោម៖

១. រៀបចំក្របខ័ណ្ឌ គោលនយោបាយរួមសម្រាប់គ្រប់គ្រងចំណាយវិនិយោគសាធារណៈប្រកបដោយភាពគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និងប្រទាក់ក្រឡាដោយត្រូវគ្របដណ្តប់ទាំងគម្រោងវិនិយោគផ្ទាល់ដោយថវិកាជាតិ, គម្រោងវិនិយោគហិរញ្ញប្បទានដោយដៃគូអភិវឌ្ឍន៍, និងទាំងគម្រោងវិនិយោគតាមយន្តការភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋនិងឯកជន និង

២. បន្តពង្រឹងនីតិវិធីប្រតិបត្តិការ និងគោលការណ៍ណែនាំសម្រាប់គ្រប់គ្រង និងអនុវត្តគម្រោងវិនិយោគសាធារណៈ សំដៅធានាបង្កើនប្រសិទ្ធភាព, ស័ក្តិសិទ្ធភាព, តម្លាភាព, និងគណនេយ្យភាពនៃចំណាយវិនិយោគសាធារណៈ។

ក្នុងបរិការណ៍ដែលសេដ្ឋកិច្ចសកលលោក,សេដ្ឋកិច្ចតំបន់, និងសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា បាននិងកំពុងវិវឌ្ឍក្នុងចលនាការរស់រវើកប្រទាក់ក្រឡាគ្នា និងមានឥទិ្ធពលចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមករវាងវិស័យឯកជននិងវិស័យសាធារណៈ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជានឹងពង្រីកវិសាលភាពនៃការគ្រប់គ្រងបំណុល ឱ្យគ្របដណ្ដប់លើបំណុលរួមរបស់ជាតិទាំងមូលដោយត្រូវបញ្ចូលទាំងបំណុលរបស់វិស័យឯកជន ជាពិសេស បំណុលក្នុងវិស័យធនាគារ និងហិរញ្ញវត្ថុ ដើម្បីរួមចំណែកក្នុងការរក្សាស្ថិរភាពហិរញ្ញវត្ថុ និងម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចក្នុងរយៈពេលវែង ដែលនេះគឺជាចក្ខុវិស័យសម្រាប់

រយៈពេលមធ្យម និងវែងនៃការគ្រប់គ្រងបំណុលសាធារណៈរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។